زاویه را نگاه کن.

انگار زندگی کج شده.شاید هم کج نشده.خیلی وقت ها معیار ما برای کج یا راست بودن درست نیست.از جای خوبی نگاه نمیکنیم.شاید روزی بفهمیم هر چیزی که کجش پنداشتیم،کج نبوده.بلکه زاویه نگاه ما کج بوده.

تفاوت دیدگاه، تفاوت نگاه ،تفاوت برداشت، همگی زاده زاویه ها هستند.و هیچ دو نفری در جهان نمیتوانند در مکان و زمان یکسان با یک زاویه به چیزی نگاه کنند.بقول نادر ابراهی هیچ چیزی در جهان قابل برگشت نیست.وقتی یک قدم به جلو بر میداری حتی اگر یک قدم به عقب برگردی ،دیگر هیچ چیز شباهت به گذشته ندارد.آن کفش عوض شده.آن زمین عوض شده.زمان را از دست داده ای و خیلی چیزهای دیگر.پس لحظه ها غیر قابل بازگشت هستند و زاویه ها هم بدون تکرار.همه شان منحصر به فردند.

کلمه ها همینطور هستند.وقتی کلمه ای را برای بار دوم می آوری، دیگر نمیتوانی بگویی کلمه تکراری است.یا وقتی درباره موضوعی هزار بار صحبت کنی تکراری نیست.چون هر بار که این کار را انجام می دهی تغییر کرده ای.هم حست،هم سنت،هم دانشت.این چیزهایی که گفتم همه به هم پیوسته اند وارتباط تنگاتنگی دارند.تمام اجزای زندگی از این ویژگی "منحصر به فرد بودن" برخوردارند.پس زندگی تجربه غیر قابل تکراری است که باید قدرش را دانست و از آن به نحو احسن استفاده کرد.عمر فرصتی است برای لذت بردن،کمک به دیگران و محبت کردن و محبت دیدن و توشه جمع کردن.ساده است اما یک ساده سخت.

اصولا حرف بزرگترین انسان های تاریخ همین است.آدم حسابی ها بر خلاف تصور عموم که فکر میکنند برای خوشبختی به کارهای جادویی و طاقت فرسا نیاز است ، معتقدند خوشبختی و موفقیت چند اصل ساده دارد که همانها باید تکرار شوند.به عبارت دیگر اصول ساده اند،چیزی که سخت است مداومت در عمل به این اصل های ساده است.هیچ معجزه ای در کار نیست و البته از خود هم نباید توقع زیادی داشت.چون زمان محدود است و توانایی های جسمی و ذهنی ما هم به قدری نیست که به انتهای همه چیز برسیم.حالا که نمی توانیم تا صد بشمریم، بیا صد بار یک بگوییم تا صد خود را بسازیم.

چنین چیزی از نظر تجربی هم قابل توجیه است.نوشتن 200 صفحه در یک روز می تواند ذهن هر آدمی را خسته کند و جسمش را هم بسیار اذیت کند(البته اگر بتواند اراده کند آنرا بنویسد).اما من با روزی سه صفحه نوشتن که هر روز فقط نیم ساعت از من وقت می گیرد توانسته ام 200 صفحه بنویسم.یک کار ساده را هر روز تکرار کرده ام و نتیجه شگرف آنرا هم دیده ام.رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود.رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود.

پس رمز موفقیت چیست؟تداوم.

این را باید آویزه گوش خود کنیم.اگر درس های امتحانت را در طول سال نخوانی ، مطمئن باش خواندن آن در یک شب ممکن نیست.اگر هم نتیجه ای گرفتی ، یا از راه صحیح نبوده یا این آموزش ارزش خاصی نداشته و به اهداف خوبی منجر نشده.

حالا با خیال آسوده تری کلمات را کنا هم می چینم.عجله ای نیست.همین واژه های خرد میتواند خیلی نرم دنیا را زیر و رو کند.بیا به جادوی تکرار ایمان بیاوریم.